Als je buiten loopt en de vlierstruiken in volle bloei ziet staan, voel je iets kriebelen. Je ziet de witte bloempjes in trossen hangen, bijna alsof ze je uitnodigen om dichterbij te komen. Misschien heb je ze al vaker opgemerkt maar nooit echt iets mee gedaan. Dit keer besluit je dat het anders wordt. Je denkt aan die flesjes in de winkel met sierlijke etiketten, en je realiseert je dat je dat ook zelf kunt maken. Niet om indruk te maken op anderen, maar gewoon omdat het leuk is. Het voelt alsof je een stukje zomer in een fles wilt vangen. Iets tastbaars maken, met je eigen handen, dat doet iets met je. Je merkt dat je er rustiger van wordt. Je bent niet bezig met je telefoon of werk, maar gewoon met het hier en nu. En dat begint allemaal met een struik vol vlierbloesem, een lege fles en een klein beetje nieuwsgierigheid.
De geur van vlierbloesem brengt je meteen in een andere stemming
Op het moment dat je je eerste schermen plukt, word je overvallen door die zachte, zoete geur. Het doet denken aan warme dagen, aan buiten zijn, aan niets moeten. Je handen raken de bloemen en je merkt hoe kwetsbaar ze zijn. Dat maakt je automatisch voorzichtiger. Je gaat langzamer lopen, kijkt beter waar je je voeten zet en plukt alleen wat je nodig hebt. Terwijl je bezig bent, denk je misschien terug aan vroeger. Aan je opa die altijd iets bijzonders wist te maken van simpele dingen. Of aan een vakantie in Frankrijk waar je zo’n geur voor het eerst rook. Je merkt dat het meer wordt dan zomaar een bezigheid. Het is bijna een ritueel. Je kiest bewust wat je meeneemt en wat je laat hangen. En als je thuiskomt met je mandje, voel je je licht. Niet omdat je iets groots hebt gedaan, maar juist omdat je iets kleins hebt gewaardeerd.
Geduld hebben maakt het eindresultaat zoveel beter
Als je de bloesems schoonmaakt en in de alcohol legt, begint het wachten. En dat wachten voelt in het begin misschien onwennig. Je bent gewend aan dingen die snel moeten, die afgevinkt moeten worden. Maar nu kan dat niet. Je kunt de smaak niet afdwingen. Alles moet langzaam trekken, zodat het zijn geur en kleur goed afgeeft. Elke dag dat je kijkt of proeft, voelt als een klein moment van verwachting. En je merkt dat dat goed voor je is. Je wordt er rustiger van, je leert om niet alles te willen controleren. Het geeft voldoening om te zien hoe het stap voor stap verandert. De kleur wordt geler, de geur sterker. En dat komt allemaal doordat jij de tijd hebt genomen. Misschien leer je hierdoor ook in andere dingen wat meer los te laten. Soms hoeft iets niet meteen klaar te zijn om waardevol te zijn.
Zelf iets maken geeft je een trots gevoel
Wanneer je na een paar weken de eerste slok neemt, proef je meer dan alleen bloemen en suiker. Je proeft het moment waarop je besloot om iets nieuws te proberen. Het plukken in de zon, het schoonmaken met zorg, het geduld tijdens het wachten. Alles zit in die ene slok. Je kunt het delen met vrienden die benieuwd zijn wat je gemaakt hebt. Je vertelt hoe je het gedaan hebt, en misschien willen ze zelf ook een keer meeplukken. Maar zelfs als je het niet deelt, voelt het bijzonder. Je hebt iets gecreëerd dat niet uit een fabriek komt, maar uit je eigen keuken. En dat voel je. Niet alleen in je mond, maar ook in je hoofd. Het geeft je vertrouwen dat je meer kunt dan je dacht. Dat je geen professional hoeft te zijn om iets moois te maken. Je hoeft het alleen maar te doen, stap voor stap, op jouw manier.
Vlierbloesemlikeur maken brengt je dichter bij de natuur
Door zelf vlierbloesem te verzamelen, kijk je anders naar je omgeving. Je ziet ineens waar struiken groeien, hoe ze bloeien en wanneer ze weer verdwijnen. Je leert hun ritme kennen. Je merkt dat sommige dingen vanzelf gaan, zonder dat jij iets hoeft te sturen. Dat geeft rust. Je krijgt meer waardering voor kleine dingen. Voor een bloem die maar een paar weken bloeit. Voor een geur die je normaal misschien niet opmerkt. En door er iets van te maken, verbind je je meer met dat ritme. Je volgt de natuur in plaats van de klok. Dat maakt het bijzonder. Het is geen project met een deadline, maar een proces dat je meeneemt. Je voelt je onderdeel van iets groters, zonder dat het zweverig wordt. Gewoon omdat je aandacht hebt gehad voor iets wat groeit, bloeit en weer verdwijnt. En jij hebt daar iets van gemaakt dat je nog maandenlang kunt proeven.
